می خواهم ساده بنشینم و بیاندیشم

که به مهربانیت شک نکنم ساده بنشینم و حس کنم

جوانه زدن پیچکهای روی دیوار را

حتی در اولین شب از سرد ترین فصل سال

ساده بنشینم و گوش کنم                          

 به قصه ی غروب ماه ساده و بی بهانه

زیر باران گریه کنم تا معنای گریه را کم کنم

ساده بنشینم به انتظار با چشمانی لبریز از عشق

که اینگونه انتظارم را پاسخی خواهد بود ساده بگویم

تا باور کنی دلم دریاییست و دیدگانم بارانی ساده بخواهم

 تا دل دریاییم را طوفانی نکنی

زیرا که من به دنبال ارامشی از جنس بارانم

میخواهم ساده بنشینم و تمام این سادگیها را زندگی کنم

"عشق" را با ساده ترین کلمات بنویسم

و با همه سادگی تا همیشه "دوستت دارم" را معنا کنم